Κοινωνικός Εμφύλιος ή Κοινωνική Συνεργασία;

Καλημέρα,
Διαβάζωντας τα σχόλια φίλων προσπαθώ να σκεφτώ τις συνθήκες εκείνες οι οποίες θα μας οδηγούσαν, μέσω κρίσης, σε μία νέα εθνική παλιγεννεσία - συμφιλίωση - συνεννόηση - υπέρβαση...σκέφτομαι...σκέφτομαι...και την μόνη περίοδο που θυμάμαι ένα τέτοι κλίμα στην Ελλάδα ήταν το 2004 που όλοι προφέραμε την θέση μας στον άλλο, δεν κορνάραμε στα φανάρια και αγκαλιασμένοι όλοι στους δρόμους και στα μπαλκόνια μας πανυγηρίζαμε τα γκολ της Εθνικής και τους Ολυμπιακούς Αγώνες...

Τα ξεχάσαμε εύκολα...

Μετά ο καθένας ξέχασε το μεγαλοιδεατισμό και την κοινωνική αλληλεγγύη και ξαναγύρισε στο κονάκι του. Μόνο που το δικό μου κονάκι δεν χρειάστηκε ποτέ καμμία 'εξυπηρέτηση' για να φτιαχτεί. Χρειάστηκε μόνο τον καθημερινό κόπο και ιδρώτα τόσο τον δικό μου όσο και των δικών μου που μου παρέδωσαν όσα υλικές ή πνευματικές παρακαταθήκες είχαν.

Έτσι δεν μπορώ να αναλάβω μέρος της ευθύνης πέραν του ότι και εγώ με την ψήφο μου επέτρεψα σε λαμόγια να κυβερνάνε τόσο καιρό και με τις ενεργειές τους να με βαφτίσουν και εμένα κλέφτη!!

Αλλά όταν ο Γερμανός δείχνει με τον δάκτυλο (...και δεν μιλάω για την γνωστή σε όλους μας δημοσίευση) τους κλέφτες Έλληνες εγώ ψάχνω γύρω μου να τους βρώ.

Το μόνο που βρίσκω όμως είναι εφοριακούς να λένε :"ο πούστ*** μας έκοψε τόσα λεφτά από επιδόματα....θα τον γαμήσ*** και εμείς και δεν πρόκειτε να φτάσει τον στόχο τους", γιατρούς να τους ζητάς αποδείξεις και αυτοί να ψάχνουν τα μπλοκάκια τους, εστιάτορες να σου φέρνουν παλιόχαρτα αντί για αποδείξεις...και τόσα άλλα που όλοι τα ξέρουμε.

Γιατό όμως γίνεται αυτό;;; Γιατί αυτό το κράτος εκτός απο διεφθαρμένο δεν κατάφερε να γίνει και ΕΛΛΗΝΙΚΟ, δηλαδή να πήσει τον Έλληνα ότι λειτουργεί προς οφελός του και όχι για να του παίρνει τα λεφτά, -βέβαια αυτό πάει πολύ πίσω, ίσως στις εποχή των αμαρτολών... αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα -.

Από την μία ο καθένας δημόσιος ή ιδιωτικός υπάλληλος κοιτάει πως θα μεγιστοποιήση το κέρδος ή πως θα χάσει λιγότερα από την άλλη δεν υπάρχει καμμία κρατική μέριμνα και εξασφάλιση. Άρα το μόνο που μένει και ελπίζω είναι μόνοι μας να βάλουμε λίγο νερό στο κρασί μας και να σταματλήσουμε να "γαμα***" τον έναν και τον άλλον γιατί στο τέλος κάποιος θα "γαμη**" και εμάς.

Τωρά όλες τις ελπίδες μου τις έχω αποθέσει στην Εθνική, ίσως κάποιο γκολ μας ενώνει γιατί αλλιώς..."κάποιος να ανοίξει το φως ρε παιδιάααα!!!!" :)

ΚΑΛΗΜΕΡΑ