Τελευταία συμμετέχουμε όλοι μας σε φιλικές κουβέντες που αφορούν στην οικονομικό αδιέξοδο στου Ελληνικού κράτους και στα νέα μέτρα μειώσεων μισθών και συντάξεων και την επικείμενη επιτίρηση μας απο το ΔΝΤ. (σαν κάτι απο ΤΝΤ μου θυμίζει το...ΔΝΤ)
Ακούω συνέχεια γνωστούς και φίλους, δημόσιους υπαλλήλους (παλαιότερα τους λέγαμε δημόσιους λειτουργούς αλλά πάει και αυτό χάθηκε μαζί με το γενικότερο φιλότιμο).
Για όλα τα παρακάτω και τα παραπάνω θα ήθελα βέβαια να πω ότι δεν εφαρμόζω καμμία γενίκευση στη σκέψη μου και εξετάζω κάθε περίπτωση ξεχωριστά...αλλά όλοι μας γνωρίζουμε στις μικροκοινωνία μας περιπτώσεις συμφεροντολογικών αποσπάσεων - δικαιολογμένων και μη απουσιών - ακατάλληλων υπαλλήλων - μόνιμα λουφαδόρων - αλλαζονικών και μειωτικών συμπεριφορών κ.α.
Τώρα πιά όμως που η κατάσταση μας φέρνει κάθε μέρα αντιμέτωπους με την φοβερή- ζοφερή παραγματικότητα του Ελληνικού κράτους,προσπαθώ και εγώ να παραμείνω αισιόδοξος αλλά τώρα τελευταία έχουμε όλοι την ίδια γεύση από τις συζητήσεις μας. Εμείς (χρόνια τώρα ελεύθεροι επαγγελματίες-επιχειρηματίες) ζωντανοί - νεκροί στις επάλξεις της ιδιώτικής επιχείρησης και από την άλλη ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ κράτος με άθαντους υπαλλήλους... με τόσους δημόσιους υπαλλήλους που κανονικά έπρεπε να μας φέρνουν τα χαρτιά στα γραφεία μας αλλά αντί αυτού...τα νοσοκομεία δεν έχουν προσωπικό και γιατρούς, τα σχολεία μας δεν έχουν καθηγητές, οι πολεοδομίες δεν έχουν ανθρώπους, ...το ίδιο στις εφορίες...
φτάνει πιά.. ας πάει ο καθένας στη θέση τους για να ...μετρηθούμε!!!
Και το "φέρτε πίσω τα κλεμένα" ας μην το έχουμε μονό για τις χρηματικές υπερεξαιρέσεις των ημέτερων και υμέτερων αλλά για όλους αυτούς που αγνοούν την ευθύνη της θέσης που τους εμπιστεύονται!!
Έχω μέσα μου Θυμό και πλέον δεν μπορώ να το κρύβω!! Εσείς;;;
Μας βλέπω σε λίγο για κοινωνικό εμφύλιο!!!
Δευτέρα 19 Απριλίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
Συμφωνώ ιδιαιτέρως με την τελευταία παράγραφο. Αυτό το "φέρτε πίσω τα κλεμμένα", γιατί δεν το λέμε και στον εαυτό μας; Όλοι έχουμε συμμετάσχει στην χρεωκοπία, είτε λίγο είτε πολύ, είτε ως ερασιτέχνες φοροφυγάδες/βισματίες είτε ως επαγγελματίες του είδους, συγκαλύπτοντας συλλογικά και ατομικά την κατάσταση και διαιωνίζοντας τον φαύλο κύκλο. Μπορεί να μην ευθυνόμαστε για την αρχή του, αλλά ευθυνόμαστε που έχουμε αφεθεί να μας παρασύρει, ενώ συγρόνως τον σπρώχνουμε για να συνεχίσει να κυλάει. Και δεν μπορούμε να είμαστε περήφανοι για τα ήθη μας και τις πρακτικές μας ως κοινωνία...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς ελπίσουμε ότι δε θα γίνει κοινωνικός εμφύλιος αλλά κοινωνική συνεργασία...
Μαρία Ζέρβα
Ναι καλή η ομφαλοσκόπηση αλλά ας κοιτάξουμε λίγο γύρω μας.Εμείς φταίμε ε; Ποιοί "εμείς"; Ολος ο ελληνικός λαός διεφθαρμένος;Ε ΟΧΙ!Τι περισότερο(ή λιγώτερο)κάνουμε απο τους άλλους λαούς.56 χρόνια έχω φάει το παραμύθι των "τέλειων" Γερμανών,με τα τέλεια προιόντα.Ευτυχώς δεν το πίστεψα.Είναι ο πιο διεφθαρμένος λαός του πλανήτη μαζύ με όλους τους Βορειοευρωπαίους.Αλλά και οι άλλοι...¨Ολοι "λουλούδια" είναι,κι εγώ θα αυτοκατηγορούμαι;Για σε παρακαλώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροφανώς και κανένα έθνος-κράτος δεν είναι αψεγάδιαστο, αλλά αυτό δεν αφαιρεί την αξία της "ομφαλοσκόπησης".
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ζήτημα είναι ιδιαιτέρως πολύπλοκο, αλλά προσωπικά πιστεύω ότι είμαστε όλοι συνένοχοι, και "λουλούδια" του ίδιου μπαξέ.
Η διαφθορά, ως απτό αποτέλεσμα, αφορά και την αδυναμία αντίστασης σε ένα (φαύλο) σύστημα, και όχι μόνο την ηθελημένη διενέργειά της (πχ. γιατί οι περισσότεροι θεωρούν δεδομένο το φακελάκι, ή το να μην πληρώσουν ένσημα στην γυναίκα που τους καθαρίζει το σπίτι ή στον άνθρωπο που τους μαζεύει τις ελιές, ή αγωνίζονται να βρουν το βίσμα που θα τους εξασφαλίσει την θέση, ενώ επικροτούν αυτούς που το κατάφεραν; Ενώ, αυτός που θέλει να κάνει κάτι αντίθετο στην καθεστημένη κατάσταση, αποβάλλεται από το σύστημα ή απλώς επαναπροσδιορίζει). Εκτός από την διαφθορά μεγάλου βεληνεκούς, υπάρχει λοιπόν και αυτή που μας αγγίζει, λίγο πολύ, όλους. Με αυτή την έννοια, είμαστε οι περισσότεροι, δε θα πω διεφθαρμένοι, αλλά συμμέτοχοι του συστήματος.
Αυτό, βέβαια, δεν καταργεί τις ευθύνες του συστήματος, αλλά καλό είναι να καλλιεργούμε την διακριτική ικανότητα του να αναζητούμε τις ευθύνες παντού όπου υπάρχουν.
ΜΖ